دردلم چندی است کزعشق تو غوغایی بپاست        

بلبل دل از پی عشق تو در شورونواست

درغریبی این دل بیگانه با هر کس بسی               

سالهای سال با رخسارنارت آشناست

روز وشب دل با تمنا می کند از من سوال            

کان قریب لحظه های بی کسی هایم کجاست

انتظار دل نمی دانم به آخر می رسد                   

یا نه اینکه انتظارم رشته ای بی منتهاست

شب که رویا می شود همبستر افکار من              

شوروغوغا در سکوت شب به افکارم بپاست

دل چه بسیاراشکها از دیده عاشق بریخت             

آبشار گونه هایم یادگارگریه هاست

باغ دل رابی بهارت زرد می بینم بیا                  

بی تو ای گل زندگانی می شودآیا رواست

باری ای جام پراز مهر ووفا ودوستی                 

دوست بودی ،مهر کردی،پس کجا جام وفاست

این حکیم خسته درره مانده را نایی فرست

ای که نامت بی غروب ورحمتت بی منتهاست

تحریر:دل نوشته ها

امتیاز بدهید :